Duizenden mijnwerkers legden begin jaren 80 maandenlang het werk neer tijdens de Britse mijnstakingen. Deze tragische geschiedenis bracht filmkunstenaar Bill Morrison ertoe om bestaande filmbeelden van de mijnwerkers te dramatiseren …
Morgen gaat de wintertijd weer in. Het verzetten van de klok is de laatste jaren een onderwerp van discussie. Vanuit verschillende perspectieven, o.a. economische, biologische, klimatologische en ook gewoon praktische, valt er genoeg over te zeggen …
Morgen is de Nacht van de Poëzie in Utrecht. Een mooie timing, nu de herfst weer is aangebroken, want geen seizoen is zo poëtisch. De herfst staat voor vergankelijkheid, voor afscheid nemen en weer opnieuw beginnen. Daarmee staat de herfst eigenlijk symbool voor heel het leven …
Gelukkig, de heide staat weer mooi in bloei dit jaar. Geruststellend ook, dat ze na een door droogte moeizaam jaar zich weer in volle glorie aan ons tentoon spreidt …
‘The signature of the city changes shape and is fleshed out as more and more people commit to the street.’ David Bowie vertelde bij leven wat hij waarnam wanneer hij ’s ochtends, zo vroeg mogelijk, door ‘zijn’ stad New York wandelde …
Onlangs was ik naar een lezing van filosofe Joke Hermsen, waarin zij een toelichting gaf op haar nieuwe essay ‘Het tij keren’ waarin de (politieke) denkers en filosofes Rosa Luxemburg en Hannah Arendt centraal staan. Hermsen pleitte daarin voor een meer menselijke en rechtvaardige samenleving …
(afbeelding: idee: Boris Brumnjak (1977–2017) / foto: Norman Posselt)
En toen was het vakantie. De bestemming: ruim een uur rijden richting het oosten, land van rust en ruimte. Het werk was ingelicht: in mijn vakantie ben ik offline. Dat is een radicaal statement tegenwoordig, offline zijn. En wat betekent dat eigenlijk? …
Het Poetry International Festival Rotterdam, dat vandaag begint, wordt dit jaar 50. Volgens de website ‘brengen vernieuwende dichters veelvormige poëzie op de huid van de tijd’ …
(afbeelding: Aimée Terburg, ‘Untitled’, 2015)
Maandagmiddag, half vijf, metrostation Waterlooplein in Amsterdam. Vanaf de straat loop ik naar beneden, richting de platforms. Dat doe ik al zes jaar lang vier dagen per week maar sinds begin dit jaar is er iets veranderd …
(foto: GROUPA/DigiDaan)
Van de bekende Nederlandse bands van de afgelopen decennia mogen de Nits zeker als één van de meest tijdloze worden bestempeld. Hun muziek is wat mij betreft een soms ongrijpbare mengeling van mysterie en verstilling, met een vleugje absurdisme …
(afbeelding: Willem van Genk – Centraal station Amsterdam (1950-1966), mixed media on paper. Stichting Collectie De Stadshof, Museum Dr. Guislain, copyright Marcel Köppen.)
Het thema van de maand van de filosofie was ‘Ik stuntel dus ik ben’. Het deed me weer eens denken aan Bob den Uyl. Zijn onhandigheid in het sociale én gewone verkeer (Den Uyl had vliegangst én geen rijbewijs) schoof hij nooit onder stoelen of banken. Sterker nog: hij maakte er in zijn reis- en korte verhalen zijn handelsmerk van …
(foto: copyright Literatuurmuseum / Michiel Spijkers)
Een bijzonder weerzien met een oud collega van zeventien jaar geleden, levert onverwacht een nieuwe bijdrage van een gastauteur op. Ik was toen nog een groentje en bewonderde zijn vrije geest …
Een jaar of vijf terug huurden wij een stadsappartement van een architecte. Samen met haar vriend, een cameraman, deelden ze een bescheiden maar goed gevulde boekenkast. Op een regenachtige ochtend viel mijn oog op een verschoten boekrug …
Reizen … ik heb er een haat-liefde verhouding mee. Enerzijds is daar de dreiging van ongemak, heimwee en een verstoorde nachtrust op onwennige plekken; anderzijds gloren nieuwe inzichten, prachtige natuur en cultuur …
Wij verwelkomen een tweede gastauteur. Vorig jaar ontmoette ik in het filmhuis van Gouda cultuurhistorica Sara Hoogveld. Sara borduurt graag voort op eerdere thema’s van De Bedachtzamen …
