Het idee voor een serie over ambachten ontstond al voordat het virus kwam. De staat van het vak zou het onderwerp worden. Nu heeft dit idee door de crisis toch een duidelijke vlucht genomen, hoewel het thema meer toegespitst is op tijd en aandacht.

Voor ‘ambachtslieden’ Michiel Deylius, een steenhouwer, stripmaker Barbara Stok en meubelmaker Caspar Labarre, veranderde er weinig tot niets in de pandemie. Zij zijn gewend om meestal in afzondering te werken en te creëren.
Om dit te onderstrepen vroeg ik hen naar hun dagschema, het werkritme en of ze van afleiding houden tijdens hun werk. Er volgden enkele mobiele gesprekken, een video-interview en wat mailwisselingen. Nu is daar de eerste aflevering van ‘Handen vrij’, een serie over kunstenaars in de eerste plaats en vakmannen- en vrouwen in de tweede plaats. Bij nader inzien laten we dat oordeel beter over aan de beschouwer.
Met de serie willen we de broodnodige aandacht geven aan hun vakgebieden waarbij van uitsterving gelukkig geen sprake is.

We beginnen met letterhakker Michiel Deylius en publiceren de komende weken de overige verhalen.

Michiel Deylius (1956) werkt sinds 2002 als zelfstandig beeldhouwer / letterhakker in steen.
Gaandeweg heeft hij zich gespecialiseerd in het hakken van letters en vooral in het vormgeven van letters en tekst in steen. Het werk voor opdrachtgevers bestaat voor een groot deel uit zelfontworpen grafmonumenten. In een deel van zijn autonome werk zoekt Deylius voortdurend naar nieuwe toepassingen van de handgehakte letter. Dit autonome werk kent ook een abstracte lijn, die een tegenhanger vormt voor het strakke letterwerk; hier gaat het hem vooral om een – betekenisloze – vorm van het beeld.

Hoe ziet een typische dag er voor jou uit?

Ik begin graag vroeg en doe in de ochtenduren het meeste. Omdat ik vrijwel alle fasen van een project zelf doe, is het werk erg wisselend. Soms moet ik steen op maat zagen, steen schuren, of sta uren te hakken aan de vormgeving van de steen. Ontwerpen en al het administratieve werk doe ik thuis, waar vooral de ontwerpen in de stilte van de ochtenduren tot stand komen.

Waar werk je nu aan?

Op dit moment werk ik aan een opdracht voor een grafmonument. Mijn opdrachtgevers hebben mij veel vrijheid gegeven om een ontwerp te maken dat aan hun wensen tegemoet komt. Ze houden van een mooie kalligrafische letter en bijzonder aan deze opdracht is ook, dat ze mij gevraagd hebben om rekening te houden met de mogelijkheid van hergebruik over 20 jaar.

Heb je muziek op staan en zo ja, wat?

Vrijwel altijd heb ik muziek of podcasts op staan. Als rust en aandacht vereist is, is Bach heerlijk (de Johannes Passion kan ik op ieder moment van het jaar horen), maar ik blijk ook heel goed te werken op podcasts van Kunststof of van mijn favoriete kookprogramma Mangiare!. En anders is er altijd Philip Glass.

Kun je je werkplek omschrijven?

Mijn werkplek, in Woerden, bestaat uit een afgeschermd deel van hal waarin een natuursteenbedrijf gevestigd is. De hele dag is er zeer veel lawaai, wat het gebruik van geluidsbescherming in combinatie met een muziekje noodzakelijk maakt om me voldoende te kunnen focussen op het werk. Geen romantisch beeldhouwatelier dus maar wel een plek waar ik alle machines en hijsmogelijkheden heb om zonder problemen met honderden kilo’s steen te werken.

Hoe lang werk je gemiddeld op een dag?

Zoals gezegd begin ik vroeg, soms al om 7.30 uur want in de ochtend kan ik me het beste concentreren op het precieze hakwerk. Meestal werk ik – met veel pauzes – tot 15.00 of 16.00 uur.

---

Dank Michiel voor het interview en je tijd. Volgende week spreken we met Barbara Stok, stripmaker en bekend van o.a. het boek Vincent over Van Gogh.