De zomer is definitief uit zicht, al tikt de thermometer de komende week wellicht nog even de 20 graden aan. Ikzelf kijk de laatste jaren uit naar de herfst. Vanaf eind augustus krijg ik vaak genoeg van de zomer: ik duid het maar als een overprikkeling van diverse zintuigen: ruiken (o.a. teveel barbecues), horen (o.a. lawaai van tuinmachines) en zien (o.a. lallende en slecht/ schaars geklede mensen).

Verstilling en nieuwe perspectieven

Ik besef dat ik in een minderheid ben, hoewel ik zeker ook de nodige ‘lotgenoten’ heb. Het is nog tamelijk een taboe om de zomer voorbij te wensen. Heerlijk, de aanblik van mooie bladeren, de ondergaande zon en zonnestralen in een herfstbos. Hardlopen, wandelen en de frissere lucht inademen is erg aangenaam in de herfst. De wereld verstilt in het najaar en het is tijd voor reflecties (en een goed boek natuurlijk).

Meer mensen hebben echter een ander gevoel: ze zien op tegen een (potentieel deprimerende) herfst met regen, de intredende duisternis rond etenstijd en binnen zitten, al is dat laatste natuurlijk helemaal niet nodig. Wellicht kampen ze ook met het gemis van zon, vakanties en voorbij gegane (zomer)liefdes of -vriendschappen. De start van de herfst kan dan zorgen voor een gevoel van nostalgie en van terugverlangen naar de zomer. 

Muziek is dan natuurlijk bij uitstek een goede remedie om nog even te zwelgen in dat mooie zomergevoel, om de nostalgie eruit te zweten en de boel een beetje te verwerken. Want uiteindelijk is het onvermijdelijk en gaan we met z’n allen het seizoen van het loslaten in. We verteren de ervaringen van de zomer én een nieuwe cyclus dient zich aan. Achter de dingen die voorbij zijn, liggen weer groeimogelijkheden en andere perspectieven.

‘The Boys of Summer’ van Don Henley

Een perfect nummer hierbij is ‘The Boys of Summer’ van Don Henley (1984), al kan deze zeker al eerder gedraaid worden als er nog een mooie nazomer is. De muziek, tekst é videoclip is een feest van nostalgie naar die zomer met strand en verliefdheid. Het nummer gaat specifieker nog om het verlies van de jeugdige, avontuurlijke jaren en het accepteren van de nakende ouderdom. Vooral het instrumentele stukje met de meeuwengeluiden vanaf 2.43 min. kan de gevoelige luisteraar nogal wee maken.

Don Henley kennen we natuurlijk van de Eagles, die rond 1980 uit elkaar vielen. ‘The Boys of Summer’ is het eerste nummer van zijn solo elpee ‘Building the Perfect Beast’. Steve Porcaro van Toto speelt synthesizer op het nummer. Misschien dat Henley destijds zelf nog wel eens terugdacht aan zijn jonge jaren bij de Eagles. Maar in het derde couplet wordt het terugverlangen de kop ingedrukt: ‘A little voice inside my head said: don’t look back, you can never look back’. Tijd om naar voren te kijken, dus.

The Motels met ‘Suddenly Last Summer’

Mocht dit nummer nog niet afdoende helpen, dan vormt de volgende typische eighties sound wellicht een goede remedie. Maar pas op, de kans dat de luisteraar in een erg nostalgische of zelfs melodramatische bui raakt, is groot. In 1983 scoorden The Motels hun tweede hit met ‘Suddenly Last Summer’. Meer jaren tachtig kan het niet worden. De dromerige sfeer en de sentimentele stem van zangeres Martha Davis doen de gedachten terugkeren naar het decennium van onze jeugd.

Het lied gaat in meerdere opzichten over verlies: van maagdelijkheid en (jeugdige) onschuld, maar ook breder over het voorbij gaan van de seizoenen. Davis (1951) schreef het nummer – om drie uur ’s nachts – ook vanuit persoonlijke ervaringen: ze had haar moeder verloren aan zelfmoord en haar vader aan een ziekte. Enkele jaren geleden zei ze in een interview over ‘Suddenly Last Summer’: ‘… is a reflection on those moments in life when things are changing, like when it’s a beautiful sunny day and a cold wind blows and you know the end of summer is coming.’

Het woord ‘motel’ maakt me zelf ook een beetje nostalgisch naar mijn jeugd: in (Amerikaanse) films en series kwamen ze destijds veelvuldig voor, in combinatie met een versleten, rechthoekige auto en eindeloze wegen. Meestal speelden zich daar niet al te frisse zaakjes af in de anonimiteit. In dat laatste belandden The Motels na hun succes in de eerste helft van de jaren tachtig ook. In 1987 hief Davis de band op, maar ze startte erna solo- en nieuwe bandprojecten. Anno 2024 kunnen de liefhebbers hun nostalgie echter weer de vrije loop laten gaan: The Motels doen met een aantal tijdgenoten mee aan de ‘Abducted By The 80s’-tour. Ik ben benieuwd of ze in de herfst van hun carrière het zomergevoel van 1983 nog kunnen oproepen …

(Uitgelichte afbeelding: © Miguel Osvaldo, Flickr)

Bronnen:
Wiki – The Boys of Summer
Wiki – Suddenly Last Summer