Ik herinner me een scene van Harrie Jekkers waarin hij het over zijn vriend Rik heeft, die het niets doen tot kunst heeft verheven. Jekkers ging hier zelf later ook prat op, want bij zijn recente comeback in de theaters beweerde de Haagse cabaretier dat hij tijdens zijn jarenlange verblijf in Spanje ook bijzonder weinig gedaan had …
Ikzelf ben niet zo’n autorijder, ofschoon het met een gezin soms veel makkelijker en efficiënter is. In mijn eentje reis ik het liefste per spoor. Toen de kinderen nog klein en mijn verzorgende taken intensief waren, vormde een treinrit één van de weinig rustgevende momenten …
Een gedicht van Leonard Nolens …
Elke periode in de geschiedenis heeft invloed op de gezondheid en welzijn van de mensen die op dat moment leven. Uiteraard zijn er nog tal van lichamelijke ziekten die ons bedreigen, maar het zal niemand verbazen als de laatste decennia er een steeds prominentere plaats is ingepikt door psychisch malheur …
Een zorgtraject in een ziekenhuis bestaat grotendeels uit wachten, vaak zowel tijdens een afspraak als tussen de verschillende bezoeken. Deze zogenaamde ‘doorlooptijd’ kan voor sommigen slopend lang duren …
Een gedicht van M. Vasalis …
In het eerste blog van De Bedachtzamen stelde ik het al: in het zakelijke leven lijkt de behoedzame en nadenkende medewerker al bijna uitgestorven. Ik maak me zorgen over de ontwikkeling dat aan bedrijvigheid, multitasken en drukdoenerij overdreven veel waarde wordt gehecht …
Het mooie van kunst is dat een bepaald werk of kunstenaar, bekend of onontgonnen, je ineens in de greep kan krijgen. Een andere levensfase, een aansprekende toelichting of een nieuw perspectief maken dat er zich telkens weer ontdekkingen kunnen ontvouwen …
In ‘Melancholie van de onrust’ refereert Joke Hermsen niet geheel onverwacht een paar keer aan Rainer Maria Rilke, één van de belangrijkste dichters uit het begin van de 20e eeuw. Ik werd de afgelopen maanden steeds nieuwsgieriger naar deze man vol tegenstellingen en mysteries …
In zijn essay ‘De kracht van poëzie” bespreekt de uitgever en literatuurwetenschapper Jan Oegema (1963) de ontwikkeling in de dichtkunst vanaf 1900. Hedendaagse dichters zijn in zijn ogen als nooit tevoren in staat om stilte hoorbaar en voelbaar te maken …
